تأثیر مشاورۀ گروهی بخشش محور بر سازگاری و کیفیت زندگی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاورۀ شهرستان نجف آباد

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مشاورۀ گروهی بخشش محور بر سازگاری و کیفیت زندگی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاورۀ شهرستان نجف آباد انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون و گروه گواه است. جامعۀ آماری پژوهش زنانی بودند که مشکلات زناشویی داشتند و در بهار 1393 به مراکز مشاورۀ شهر نجف آباد مراجعه کرده بودند. در ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 3 مرکز از بین 5 مرکز مشاورۀ موجود شهرستان نجف آباد انتخاب شد. سپس، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 36 نفر به عنوان نمونه از آن مراکز انتخاب شدند و در یک گروه گواه و یک گروه آزمایش به طور تصادفی جایگزین شدند (در هر گروه 18 نفر). پس از اجرای پیش آزمون که با استفاده از پرسشنامۀ سازگاری اجتماعی (بل، 1961) و مقیاس کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) به عمل آمد، گروه آزمایش 8 جلسۀ هفتگی مشاورۀ بخشش محور داشت. در نهایت، پس آزمون نیز با همان ابزارها بر روی هر دو گروه انجام گرفت. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که مشاورۀ بخشش محور در افزایش کیفیت زندگی تأثیر معناداری داشته است (05/0p<). همچنین، این آموزش در افزایش سازگاری زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره نیز تأثیر معناداری داشت (05/0p<). نتایج این پژوهش می تواند در افزایش سازگاری و کیفیت زندگی زنان به کار گرفته شود.